Taha Suresi 39. Ayet: Okunuşu, Anlamı, Tefsiri ve Fazileti
Taha Suresi, Kur’an-ı Kerim’in 20. suresi olup toplam 135 ayetten oluşur. Mekke döneminin ortalarında nazil olan bu sure, adını birinci ayette yer alan harflerden alır. İslam kaynaklarında Taha Suresi okumanın faziletleri hakkında pek çok bilgi bulunmaktadır. Taha Suresi'nin 39. ayeti özellikle manevi sıkıntılardan kurtulmak ve Allah’ın (c.c.) yardımını hissetmek için okunur. İşte Taha Suresi 39. Ayet'in okunuşu, anlamı, tefsiri ve fazileti hakkında detaylı bilgi.
Taha Suresi 39. Ayet Okunuşu
"Enıkzi fıhi fit tabuti fakzi fıhi fil yemmi fel yülkıhil yemnü bis sahıli ye'huzhü adüvvül lı ve adüvvül leh ve elkaytü aleyke mehabbetem minnı ve li tusnea ala aynı."
Taha Suresi 39. Ayet Türkçe Anlamı
"Onu (bebek Mûsâ'yı) sandığın içine koy ve denize (Nil'e) bırak ki, deniz onu kıyıya atsın da kendisini, hem bana düşman, hem de ona düşman olan birisi (Firavun) alsın. Sana da, ey Mûsâ, sevilesin ve gözetimimizde yetiştirilesin diye tarafımızdan bir sevgi bırakmıştım."
Taha Suresi Konusu
Taha Suresi, Hz. Peygamber'in (s.a.v.) mâneviyatını yükselten ve Allah'ın kudretine dikkat çeken ifadelerle başlar. Hz. Mûsâ'nın Firavun'la mücadelesi, Cenâb-ı Hakk'ın İsrâiloğulları'na lutfettiği nimetler ve onların hatalı tutumlarına geniş bir biçimde yer verilmiştir. Ayrıca Hz. Âdem'in yaratılışı ve şeytanın onları kandırıp cennetten çıkmalarına sebep oluşu da anlatılır. İnkârcıların karşılaşacakları âkıbet ve ebedî mutluluğun Allah'a saygıda kusur etmeyenlerin olacağı belirtilir.
Taha Suresi Fazileti
Hz. Peygamber'den (s.a.v.) rivayet edilen bir hadiste Taha ve Yasin surelerini işiten meleklerin şöyle dedikleri anlatılır: "Bunların kendilerine gönderileceği ümmete ne mutlu, bunları taşıyan gönüllere ne mutlu, bunları okuyan dillere ne mutlu!" (Dârimî, "Fezâilü'l-Kur'ân", 20). Ayetlerinin kısa ve sonlarının secili olması, sûrenin okunuşuna apayrı bir mûsiki katmaktadır.
Taha Suresi Tefsiri
Müfessirler arasında, Taha Suresi'nin ilk ayetini oluşturan "tâ-hâ" harflerinin mahiyeti ve anlamı konusunda iki yorum vardır:
- Bunlar "hurûf-i mukattaa" denilen ve teker teker okunan harflerdir.
- Bunlar anlamı olan bir kelimedir ve Arapça’nın bazı lehçelerinde “ey kişi, ey insan!” anlamına gelir. İslâm öncesi Arap şiirinden bu anlamdaki kullanımı gösteren örnekler bulunmaktadır. Ayrıca bu kelimenin Allah’ın isimlerinden biri olduğu ve bu ayette o isme yemin edildiği de görüşler arasındadır.